به سراغ من اگر می‌آیید،
پشت هیچستانم.
پشت هیچستان جایی است.

                      پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی است
                     که خبر می‌آرند، از گل واشده دورترین بوته خاک.

             روی شن‌ها هم، نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح       
                                  به سر تپه معراج شقایق رفتند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: